Pierwszy protokół Rady Pedagogicznej szkoły specjalnej sporządzono 1 września 1968 r. pod przewodnictwem dyrektora Mirosława Stasiaka. Nauczycielami tej szkoły o trzech oddziałach byli: Maria Młynarska, Eugenia Owczarek, Józef Florczyk.
Szkoła liczyła 47-miu uczniów, a mieściła się przy ul. 19 stycznia w Bełchatowie. Działalność swą rozpoczęła w trudnych warunkach lokalowych.
Dzieci z upośledzeniem umysłowym przybywało, konieczne było więc rozszerzenie ram działalności szkoły. Zatrudniono kolejnych nauczycieli.
W 1969 roku pracę podejmuje Józef Kowalski, w trzecim roku działalności szkoły został zatrudniony absolwent Państwowego Instytutu Pedagogiki Specjalnej w Warszawie mgr Mieczysław Gaszewski.
1970 r. nauczycielki Maria Młynarska i Eugenia Owczarek przeprowadziły pierwszą lekcję pokazową.
W roku 1970 powstała biblioteka szkolna, która miała 150 woluminów.
1972 r. przyniósł nowe zmiany w lokalizacji szkoły. Bełchatowskie Zakłady Przemysłu Bawełnianego przekazują Urzędowi Miasta budynek dla potrzeb oświatowych,w którym mieścił się hotel. Powstała tam sześcioklasowa Szkoła Podstawowa Specjalna z 87- oma uczniami. Do swojej dyspozycji szkoła otrzymała sześć sal na II piętrze. I piętro i parter zajęła Szkoła Podstawowa Nr 3, do której w tym czasie uczęszczało już 280-ciu uczniów. Wspólnymi pomieszczeniami dla szkoły specjalnej i ogólnodostępnej była sala gimnastyczna, biblioteka i pomieszczenie gospodarcze. Ponadto szkoły miały do dyspozycji boisko sportowe i działkę.
1 września 1972 r. funkcję dyrektora szkoły objął mgr Mieczysław Gaszewski - uważany za ojca szkolnictwa specjalnego w Bełchatowie.
Rada Pedagogiczna szkoły specjalnej liczyła ośmiu nauczycieli, z których tylko trzech miało przygotowanie do pracy z dziećmi upośledzonymi umysłowo.
Do 1978 r. mury szkolne opuściło 170-ciu absolwentów.
Rok 1978 był rokiem przełomowym dla szkolnictwa specjalnego w Bełchatowie. Szkoła Podstawowa Nr 3 przeniosła się do nowej placówki oświatowe, a budynek w całości został przeznaczony dla potrzeb szkolnictwa specjalnego.
1 września 1978 szkoła podstawowa specjalna została przekształcona w Specjalny Ośrodek Szkolno – Wychowawczy, który posiadał internat i szkołę zasadniczą.
Internat początkowo miał 11 sal sypialnych 5 – 6 osobowych i liczył 60 wychowanków. Pierwszym kierownikiem internatu został Jan Wieczorkiewicz.
W 1978 r powołano nowego dyrektora szkoły podstawowej i zawodowej Eugenię Owczarek.
Powołana szkoła zasadnicza specjalna prowadziła dwa kierunki kształcenia zawodowego: kierunek budowlany o specjalności murarz i hydraulik oraz ogrodniczy o specjalności ogrodnik –warzywnik.
W1981 r. ośrodek opuściło 25–ciu absolwentów, wszyscy otrzymali świadectwa robotnika wykwalifikowanego. ( zdjęcie absolwentów do wstawienia)
W 1984 r. powstała klasa zawodowa o kierunku gastronomicznym, ze specjalnością kucharz.
Rok 1985 przynosi zmianę na stanowisku dyrektora szkoły.
Na nowego dyrektora została mianowana mgr Barbara Wólkiewicz, która od początku swej działalności planowała rozbudowę ośrodka.
W maju 1986 r. grupa uczniów po raz pierwszy wzięła udział w Wojewódzkiej Spartakiadzie Sportowej Placówek Kształcenia Specjalnego.
W 1987 r. Ośrodek obchodzi 10 rocznicę powstania. 11 lipca 1992 r. rozpoczęto rozbudowę szkoły, którą ze względów finansowych podzielono na dwa etapy.
W Lipcu 1992 Elektrownia „Bełchatów” przekazuje w formie darowizny budynek, dla potrzeb szkolnictwa specjalnego.
31 sierpnia 1992 Kuratorium Oświaty w Piotrkowie Trybunalskim anulowało Orzeczenie o organizacji Specjalnego Ośrodka Szkolno – Wychowawczego w Bełchatowie z dnia 1 września 1985 r. i założyło od dnia 1 września 1992 r. Specjalny Ośrodek Szkolno – Wychowawczy, placówkę koedukacyjną o zasięgu wojewódzkim dla dzieci upośledzonych umysłowo w stopniu lekkim, umiarkowanym lub znacznym.
W skład ośrodka weszły:
- Przedszkole specjalne,
- Szkoła podstawowa specjalna,
- Zasadnicza szkoła zawodowa specjalna,
- Internat,
- Oddziały przyszpitalne,
W marcu 1993 r. oddano do użytku nowo wybudowane pomieszczenie( I etap rozbudowy) w którym umieszczono świetlicę, klasę lekcyjną i pracownię zajęć praktyczno – technicznych dla chłopców. Zakupiono nowe wyposażenie, pomoce naukowe i sprzęt audiowizualny.
W lipcu 1993 r. przystąpiono do II etapu rozbudowy, było to możliwe dzięki nawiązaniu przez dyrektora szkoły współpracy z największymi zakładami pracy Bełchatowa.
Kopalnią Węgla Brunatnego „Bełchatów”, Elektrownią „Bełchatów”, Zakładem Przemysłu Gumowego „Stomil”. (zdjęcie wybudowane skrzydło OSW w Bełchatowie 1997r.)
W roku szkolnym 1997/98 uczniowie wprowadzili się do nowych pomieszczeń.
Oddano do użytku 8 sal lekcyjnych, 2 pracownie zajęć praktyczno – technicznych, pokój nauczycielski, gabinet psychologa i pedagoga oraz nowe ciągi sanitarne.
Warunki nauki, pracy i wypoczynku poprawiły się. Szkoła została połączona z internatem łącznikiem, który spełnia rolę korytarza. Powstały nowe gabinety do prowadzenia zajęć rewalidacyjnych. Z roku na rok wzrastała liczba dzieci i zwiększało się zatrudnienie wykwalifikowanej kadry pedagogicznej.
Reforma oświaty od września 1999 r. wprowadziła zmiany organizacyjne w szkolnictwie. Szkoła podstawowa stała się szkołą 6-klasową. Po jej ukończeniu uczniowie zobowiązani są do kontynuowania nauki w 3-letnim gimnazjum.
Od tego czasu w ośrodku funkcjonują szkoła podstawowa, gimnazjum i szkoła zawodowa dla uczniów upośledzonych w stopniu lekkim, umiarkowanym i znacznym.
W roku szkolnym 2007/2008 powstała trzyletnia Szkoła Specjalna Przysposabiająca do Pracy dla młodzieży upośledzonej w stopniu umiarkowanym lub znacznym oraz z niepełnosprawnościami sprzężonymi.
Obecnie trwa modernizacja i doposażanie placówki.
0d września 2007 r. funkcję dyrektora przejęła mgr Ewa Olszewska, która w kwietniu w wyniku konkursu została wybrana na to stanowisko.
Obecnie w OSW w Bełchatowie pracuje 37 nauczycieli posiadających pełne kwalifikacje do pracy z dziećmi niepełnosprawnymi intelektualnie oraz 20 pracowników administracyjno - obsługowych.
Opracowała Urszula Brześcińska
